Ik heb vaak in mijn leven naar anderen opgekeken en dan kan het ook niet anders dat deze en gene dan ook weleens van zijn of haar voetstuk afviel. Inmiddels weet ik dat dit een teken is van onzekerheid maar het heeft lang geduurd voordat ik door had dat dit een proces is en dat iedereen zijn eigen lessen heeft. Niemand is perfect en perfectie bestaat niet.
Tegenwoordig lijkt het alsof heel veen mensen een heel bijzonder leven leiden en de indruk wekken dat ze weten hoe het leven werkt. Al die bijzondere boeken die worden geschreven en al die youtube video’s met guru’s/kenners/experts over dat ene moment in hun leven van grote transformatie dat hun heeft gebracht waar ze nu zijn.
Vergis je niet, het zijn niet alleen de jongeren die een vertekend beeld krijgen en zich laten beïnvloeden door bekende youtubers en instagrammers. Hetzelfde gebeurt ook bij veel volwassen mensen die het net afstruinen naar informatie van bekende en minder bekende (zelfbenoemde) Guru’s.
Ps. Wist je dat het woord guru niets anders betekend dan leraar.
Maar, ligt dit aan de guru of aan ons?
Zoals ik al eerder aangaf kijken we op naar een ander omdat deze persoon ergens goed in is waar jezelf (bewust of onbewust) ook heel goed in wil zijn. En is het niet zo dat we dan vervolgens zelf invullen hoe deze persoon ook echt is in het dagelijks leven, in karakter, reacties en emoties? Of is het de verwachting die we zelf creëren door het verhaal die we maken in ons hoofd. (Leuk onderwerp trouwens voor een volgend onderwerp)
Als yoga docent heb ik dit zelf ook meegemaakt. Regelmatig kreeg ik de reactie “Ja, maar je bent toch een yoga docent?”
Als yoga docent mag je volgens sommigen mensen blijkbaar weinig tot geen geld verdienen, moet je altijd zen zijn en ben je nooit ziek of heb je nooit ergens last van. Ik durf je te zeggen, niets is minder waar.
Gelukkig ben ik de tijd voorbij dat ik een ander op een voetstuk zet. Dat ik een verhaal maak over hoe iemand is, doet of reageert. Alsof diegene perfect zou zijn. Alsof perfectie zou bestaan. Want heb je er weleens bij stilgestaan dat jouw verhaal heel anders kan zijn dan iemand anders? Zet 100 mensen op een rij en ze zullen alle 100 een andere uitleg hebben.
Dat betekent dus dat perfectie niet bestaat en dat niemand kan voldoen aan de verwachting van iedereen.
Iedereen op deze wereld heeft dus zijn eigen lessen en iedereen op deze wereld is een leraar.
Wie heb jij in je leven op een voetstuk gezet en wie is ervan afgekukeld?
Als je nu terugkijkt naar dat moment, kun je dan zien wat jouw onzekerheid was,of is, en zou je jezelf kunnen ontwikkelen om dit op jouw eigen authentieke manier kunnen leren? En als diegene van zijn of haar voetstuk is afgevallen, kun je dan nu het verhaal zien dat je zelf hebt gemaakt in je hoofd met alle verwachtingen die daaruit zijn gekomen?
En wat zou jij kunnen leren aan een ander?
Verbinding met de baarmoeder
